در مورد Driver و آنچه می‌شود

به بهانه انتشار نسخه بازسازی شده‌ی سه‌گانه Grand Theft Auto یا همون GTA، سراغ داستانی از دنیای گیم رفتم که بی ربط به این ماجرا و دغدغه‌های امروز خودم نیست.

اواسط سال ۱۹۹۹ یک بازی منتشر شد که در همون سال هم به شدت موفق شد. این بازی توی یک ماه اول بعد از انتشار رسید به یک میلیون نسخه فروش و بعد از اون هم با رشد سریعی که داشت، تبدیل به یکی از آثار موفق شد و استودیوی سازنده رو هم با خودش به نقطه‌های اوج رسوند.

بازی Driver ساخته شده توسط Reflections Interactive و منتشر شده توسط GT Interactive Software با جذابیت‌های خاص خودش نظیر یک جهان بزرگ برای رانندگی، هیجان رانندگی در نیویورک و... تبدیل شد به یک موفقیت بزرگ در بازار جهانی. تا جایی که جایزه بهترین بازی ریسینگ سال (Best Racing Game) رو در E3 Game Critics Awards در همون سال برنده شد.

تجربه بازی‌سازی در پروژه FIFA 2022

در یک برنامه زنده و آنلاین به همراه مهندس سعید یزدانیان عزیز، در مورد بازی سازی در ایران و جهان صحبت کردیم و تجربه‌ها در حوزه گیم رو سعی کردیم بررسی کنیم. امیدوارم که براتون مفید بوده باشه.

مشاهده در آپارات

کمیسیون بازی‌های رایانه‌ای

🇮🇷📣
اولین جلسه کمیسیون بازی‌های رایانه‌ای سازمان نصر خراسان رضوی برگزار شد.

یکی از کارهایی که بعد از اعتماد هم‌صنفی‌های عزیز به من و ورود به هیئت مدیره نظام صنفی رایانه‌ای استان پیگیری کردم، تاسیس کمیسیون بازی‌های رایانه‌ای بود که شکر خدا با کمک و همراهی اساتید و دوستانم انجام شد.

این کمیسیون در حال عضو گیری هست و تا امروز اکثر شرکت‌ها و تیم‌های بازی‌ساز در استان عضو شدند و هنوز هم فرصت برای عضویت هست.

امیدوارم با همراهی همکاران عزیز، بتونیم اقدامات مثبتی رو برنامه‌ریزی و اجرا کنیم و نقش بخش خصوصی رو در حوزه‌ بازی و فرهنگ در منطقه بهبود بدیم. انشالله 🙏

سعی میکنم به صورت منظم، خروجی‌های این کمیسیون رو اطلاع رسانی کنم.

بازدید‌های دو وزیر و چند کلمه حرف دل

🇮🇷 حرف دل

امروز در پارک نیتک و شرکت طراحان سفید میزبان وزیر جدید فناوری اطلاعات دکتر زارع‌پور، دکتر صدیق ریاست پارک فاوا کشور، مهندس هاشمی ریاست نصر کشوری و بسیاری از دوستان و اساتید عزیز بودیم. در کمتر از شش ماه گذشته، این دومین وزیر محترم فناوری اطلاعات بود که برای بازدید با هدف حمایت به شرکت آمده.

کسانیکه من رو از نزدیک می‌شناسن، میدونن که نگاهم به کار، خروجی داشتن، پیشرفت و رشد چیه و چه رنج‌هایی رو داریم در طراحان سفید برای رشد و پیشرفت در حوزه گیم می‌کشیم 🇮🇷❤

از آموزش سیصد نفر نیروی بازی‌سازی در چند سال اخیر بگیریم تا نشر بازیهای داخلی و خارجی، رشد بچه‌ها در کار، ورود به حوزه کریپتو و هایپر، بورسیه‌های آموزشی، تولید بازیهایی مثل سیستان لجندز، نگهبان و... همه رو بدون حمایت موثر دولتی و با دست خالی، کمک خدا و همت بچه‌های تیم انجام دادیم و داریم پیش می‌بریم

سرمایه‌های این کشور، همین بچه‌هایی هستن که دارن در این فشار و سختی، امیدوار، ادامه میدن. کاش بتونین این مسیر رو کمی ساده‌تر کنین. کاش دیر نشه. کاش این جلسات و بازدید‌ها شروع یک کار ضربتی و حمایت همه جانبه باشه. فقط عکس نگیریم

بده که آدم توی کشور خودش، احساس غربت کنه. نمی‌دونم، شاید ما بشیم جاده صاف‌کن برای نسل بعد. شاید هم بتونیم به هدف‌هامون برسیم. میدونم که میتونیم ولی، انشالله. 🙏

تولدی دوباره

امروز بچه‌ها واقعا غافل‌گیرم کردن. وسط کارهای تدریس و پروژه‌های جدیدم بودم که با این صحنه، حالم جا اومد...

مخصوصا با نوشته‌های بچه‌ها روی یادداشت کوچکی که برام گذاشته بودن، اینکه خیلی‌ها امروز دورکار بودن ولی بازم اومدن و اینکه یاد کردن جای خالی چندتا دیگه از بچه‌ها، این تصویر زیبا، کامل‌تر هم شد.

ممنونم از همه‌ی رفقا. برای همه‌تون شادی و سلامتی آرزو میکنم. انشالله به آرزو‌هاتون برسید، زندگی‌تون پر رونق باشه و چراغ دلتون همیشه روشن... 🙏

بماند به یادگار، شهریور ۱۴۰۰

طراحی تجربه در بازی‌های دیجیتال

ارائه من در جلسه دورهمی طراحی تجربه مشهد با موضوع «طراحی تجربه در بازی‌های دیجیتال» هست که از روی پخش زنده‌ی این رویداد ضبط شده است.

نمایش در آپارات:

https://www.aparat.com/v/Hocqv

نمایش در یوتوب:

https://www.youtube.com/watch?v=QaLyjJ9f6ek

#UXMashhad #gamedesign #uxdesign

طراحان سفید، سرمایه گذاری اجتماعی، تجارت

این روزها مشغول توسعه، تولید، اجرا و برنامه‌ریزی هستیم. یک کار تیمی مثل مسابقات فرمول یک؛ ترکیبی از سرعت، فناوری، اعتماد و زمان‌شناسی...

ما یک شرکت خصوصی هستیم و هدف اصلی کاریمون تجارت در صنایع خلاقه. همین باعث میشه ادبیات‌مون همیشه ساده و قابل درک باشه. ما تکلیف‌مون روشنه با خودمون. چرخه‌های آموزش، کارآموزی، تولید، نشر و تحقیق‌توسعه در کنار هم میچرخن تا بتونیم خروجیِ با کیفیت بدیم.

مهم تر اینکه، در خیلی از موارد سعی میکنیم در کنار فعالیت تجاری، روی محیط و جامعه اطرافمون هم موثر باشیم:
بورسیه‌های آموزشی برای افراد با استعداد و تلاشگر، کارآموزی‌های درآمدزا برای کسانیکه پشتکار دارند، تولید محصولات با نگاه اثرگذاری فرهنگی و اجتماعی، پروژه‌های مسئولیت اجتماعی مثل معین اقتصادی در استانداری یا فعالیت صنفی در نظام، فراهم کردن زیرساخت برای تیم‌های خوش آتیه، شغل‌یابی رایگان برای متخصصین و...

این روزها مشغول توسعه، تولید، اجرا و برنامه‌ریزی هستیم و در تمام حوزه‌های تجاری مربوط به صنایع خلاق و همچنین کارهای سرمایه گذاری اجتماعی، پذیرای همراهی شما هستیم.

در مورد Metro: Exodus و اخلاق

مترو: خروج - مجموعه بازیهای مترو ساخته شده توسط یک استودیوی نیمه بزرگ‌ مستقر در کشور اکراینه.

داستان این سری از بازیها در روسیه اتفاق می‌افته، در فضای بعد از یک جنگ هسته‌ایِ جهانی، سطح زمین رادیواکتیو شده و پر از جانورهای جهش ژنیتک یافته وحشیه. در نتیجه مردم پناه بردن به زیر زمین و توی تونل‌های مترو زندگی میکنن.

یکی از خوبی‌های مترو اینه که سازنده‌ها تونستن از یک موضوع تکراری مثل آخرالزمان و جنگ هسته‌ای و اینا، یک تجربه جدید و خاص خلق کنن. مخصوصا در نسخه سوم این بازی یعنی همین "خروج"، بازی دیگه مثل نسخه‌های قبل خطی نیست و جهان باز پیش میره و خط داستانی و روایت نوآورانه‌ای داره.

یک چیز جالب برای من سیستم اخلاقی در بازی بود. این سیستم میاد کارهایی که بازیکن در طی مسیر بازی انجام میده رو از نظر اخلاقی بررسی میکنه و براساس همین بررسی، یکی از دو پایان بازی رو برای شما نشون میده. 🙄
مثلا اگر آدم خوبی باشی و به بقیه ادم‌های بدبخت بیچاره کمک کنی، زورگویی نکنی و حق کسی رو نخوری، بازی یک جوری تموم میشه و اگه بزنی هر موجودی که تو مسیرت بود رو بترکونی و غارت کنی و رحم‌نکنی و... پایان دیگه‌ای برای بازی رقم‌ میخوره.

کلا ارائه اطلاعات توی این بازی جالب بود برام. مثلا همین موضوع سیستم اخلاق، هیچ‌جای بازی بهت گفته نمیشه و یکی از ویژگی‌های خوب بازی مترو، همینه که میذاره کار خودت رو بکنی و بعد نتیجه شو بهت نشون میده و یک جورایی مثل زندگی واقعی میمونه 😄

از این دست سیستم‌ها توی مترو: خروج زیاد هست. مثلا بازی نقشه درست و حسابی نداره. مثل فارکرای و اساسین کرید نیست که هر جای نقشه رو با آیکون‌های خوشگل برات مشخص میکنن. توی این بازی، یک تکه کاغذ پشت یک تخته چوبی چسبیده که یک نقشه کلی و ساده رو از محلی که هستی نشون میده.

اگه میخوای راه رو پیدا کنی یا دنیا رو بشناسی باید بری یک جای بلند و سعی کنی با دوربین، محل‌های خاص بازی رو پیدا کنی. تازه همونا رو هم نمیگه که چی هستن، مثلا ممکنه یک جا کمپ دزدها باشه و یک جای دیگه زندان باشه و... . اگه میخوای بدونی چیه، باید بری ببینی، یا شانس بیاری توی صحبت‌ها با کاراکترهای بازی یک سرنخی بهت بدن.

این دست طراحی بازی و طراحی مرحله رو میگن فراگیر یا Immersive که باعث میشه تجربه ای نزدیک به واقعیت پیدا کنیم و خودمون رو بتونیم در دنیای بازی تصور کنیم و غرقش بشیم.

صحبت در مورد مترو و جذابیت‌هاش زیاده، یک وقت دیگه باید یک جلسه بذاریم، در موردش صحبت کنیم

در مورد Witcher 3 و میراث ملی

من در بیشتر از صد و پنجاه ساعتی که در دنیای ویچر سه گذروندم، ساعت‌هایی بود که واقعا در دنیای زیبای این بازی غرق شدم. واقعا یک تجربه دلچسب داشتم با این بازی.
ویچر یک محصول درجه یک از یک استودیوی درجه یک بود. حتی بسته‌های الحاقی این بازی، خودشون یک اثر هنری و یک بازی کامل بودن.
ترکیب سیستم‌های گیم‌پلی این بازی تقریبا همه تیپ‌های بازیکن رو راضی میکنه، مخصوصا اونایی که دنبال گشت و گذار توی دنیای وسیع بازی بودند یا اونهایی که دنبال تلاش و جمع کردن همه آیتم‌های متنوع بازی بودن، اونایی که داستان می‌پسندن، اونایی که اکشن بازی می‌کنن و...

میگن که دونالد تاسک، نخست وزیر سابق لهستان، یک نسخه از بازی ویچر دو رو شخصا به اوباما در سفری که به لهستان داشته، اهدا کرده.
اوباما در مورد این هدیه میگه:
این هدیه ادای احترامی است به سازندگان با استعداد بازی و اخلاق کاری مردم لهستان و همچنین، نشانگر نظارت هوشمندانه‌ی رهبران لهستان مانند نخست‌وزیر تاسک به امور کشورش است.

به نظر شما روزی میرسه که سوغات فرهنگی ایران، یک بازی بزرگ و جذاب که از دل ادبیات غنی ایرانی سرچشمه بگیره، باشه؟
اصلا چنین محصولی رو میشه ساخت؟ ضرورت داره وقت و انرژی و سرمایه و منابع کشور درگیر ساخت یک محصول خلاق مثل بازی بشه؟

فرش ایرانی، منبت کاری ایرانی، نقاشی ایرانی، موسیقی ایرانی، ادبیات ایرانی، افسانه‌های ایرانی، معماری ایرانی، سیاست ایرانی و... ، دنیای ناتمامی از محتواست. چاه نفت بعدی همیناس، که الان دارن فراموش میشن...

در مورد Need for Speed و نسل سوخته

چیزی که در این کلیپ‌هایی که از بازی روی کنسولم گرفتم دیده میشه، قطعا زیباست.

صدای غرش موتور این بی‌ام‌و کلاسیکِ تقویت شده، در کف خیابون‌های بارون زده یک بندر بزرگ، بازتاب نور و جرقه‌ها روی آسفالت و حسِ سرعت که در فریم به فریم این صحنه‌ها میشه احساسش کرد.
این تجربه، مدیون کار یک تیم شاید بیشتر از ۲۰۰ نفر از متخصص‌های برنامه‌نویس، گرافیک، مدلسازی، دیزاین و... ست که کنار هم در یک موتور گرافیکی قدرتمند و انقلابی مثل "فراست‌بایت" قرار گرفته. ترکیبی زیبا و جذاب از هنر، فناوری رایانه‌ای و مارکتینگ.

از اینجا به بعد متن، سخنی با بازی‌سازان و علاقه‌مندان دو آتشه گیمه...

ادامه مطلب