این روزها بیشترین کلماتی که می‌شنویم، ناامیدی، رفتن، دلسردی، مشکلات، بدبختی و.... ست.
تبدیل به جمعی شدیم، که نوبت به نوبت، برای هم ناله سر می‌دهیم و گاهی در همین صف هم، نوبت را رعایت نمی‌کنیم!
اینکه دلایل‌مان چقدر موجه است تا "نا امید" باشیم، برداشتی شخصی از وقایعِ این روزهایِ کشور است. مشکلات اقتصادی گریبان‌گیر تمام مردم شده و تقریبا کسی نیست که این مشکلات روی زندگی‌اش تاثیر منفی نگذاشته باشد. آن هم در کشوری که از نظر ثروت جزو ۲۰ کشور برتر جهان، و بزرگترین دارنده انرژی جهان است.
◼
ریشه مشکلات این روزهای ما در ساختار ناکارآمد کشور داری ماست. نمی‌شود گفت "مشکل اقتصادی" و نامی از سیستم مشکل‌دار بانکی، مجلس ضعیف، دولت ناکارآمد و عدلیه‌یِ خسته نبرد. مگر اقتصاد چند ستون پایه دیگر دارد؟؟
مسئول این ساختار ناکارآمد کیست؟ قطعا خودمان. ما با رای دادن‌هایمان، کسانی را قدرتمند کردیم که کارشان را بلد نیستند. کجا هستند جناب شیخ‌الشیوخِ اصلاحات؟ چرا این روزها دیگر "تَکرار" نمیکنند؟؟ گویی خری از پل گذشته است... علی برکت‌الله... هر چند که از اصولگرا هم آبی گرم نمی‌شود... .
◼
این مطلب در مورد "امید" است. ما امیدوارم به این کشور. به انقلاب اسلامی امیدواریم، هر چند که هنوز ساختار کشور داری‌اش لَنگ می‌زند. اصل، باید الهی باشد که هست، باقی کار با ما و امثال شماست... در عیارِ انقلاب کار بشود، اوضاع تغییر میکند. چارچوب، محکم است شکر خدا...
◼
اینها چیزهایی بود که در مورد امید می‌توان گفت در این روزها. این روزها که ماه‌هاست روی پروژهای‌مان کار میکنیم که پیش‌نیازش اینترنت است. که هفته‌هاست پرفشار و شبانه روز کار میکنیم و پیش می‌رویم با یک تیم جوان ولی متخصص. که در اوج فشارهای کاری، سرماخوردگی و آنفولانزا داریم که قرصش به دلیل تحریم نیست. که دشمنِ ما ارتشی از خائنین و خودفروشان ساخته که در خیابان‌ها جولان می‌دهند و ما باید هزینه‌اش را بپردازیم. که ما هم، نفسمان از جای گرم بلند نمی‌شود. دلمان گرم است، ولی...
#رهبری #انقلاب #اقتصاد #یارانه #نفت #اینترنت #آشوب #دشمن #امید #جمهوری_اسلامی #ما_نسل_بعدی_هستیم #میسازیم_ولی_نمیبازیم #گذشته_سرخ #آینده_سبز
